heading
Home
Familiopstellingen
Wie ben ik
Mijn aanbod
Blog
Referenties
Testimonials Agenda
Contact
Mia in de media
Links
Copyright ©2014

space


BLOG

Het geadopteerde kind - het pleegkind

Kerst Alhoewel het wezenlijk anders is of een kind geadopteerd is of in een gezin wordt opgenomen als pleegkind, zijn er, systemisch gezien, veel overeenkomsten.

Het belangrijkste bij adoptie of pleegzorg is, dat er met liefde naar het kind wordt gekeken, en dat het belang van het kind centraal staat.
De adoptie- en pleegouders zien idealiter de eigen biologische ouders van het aan hun zorgen toevertrouwde kind achter dit kind.

De innerlijke wond van het kind is dat zijn/haar ouders niet voor hem/haar konden zorgen en dat ze "weggedaan" zijn. Dat is de pijn, en ook vaak de boosheid van het kind. Deze boosheid richt zich vaak op de adoptie- of pleegouders.

De intentie waarmee een kind wordt geadopteerd of opgenomen als pleegkind, is van cruciaal belang.

Als een kind wordt geadopteerd vanuit de eigen behoefte van de adoptie-ouders, benoemt Hellinger dit (in zijn eigen harde bewoordingen) als een kind wegnemen van de eigen ouders: kinderdiefstal. De adoptie- of pleegouders zullen hiervoor betalen met iets van gelijke waarde, b.v. echtscheiding (opofferen van de partner), ziekte, abortus, overlijden en in het meest extreme geval met ziekte of zelfmoord van een van de eigen kinderen.

Adoptie- of pleegouders voelen zich soms heimelijk superieur aan de biologische ouders. Dit heeft als gevolg dat het pleegkind (onbewust) solidair is met de biologische ouders. De boosheid van het kind op de biologische ouders richt zich dan op de pleegouders.

Adoptie- en pleegouders moeten niet de plaats innemen van de biologische ouders, ze zijn plaatsvervangers. Ze komen innerlijk in rangorde na de biologische ouders. Als deze orde wordt gerespecteerd, kan het kind de adoptie- of pleegouders accepteren en respecteren.

Het kan helpen om een onderscheid te maken in hoe de biologische ouders en de adoptie- of pleegouders worden genoemd. Bij een pleegkind is het belangrijk dat het zijn/haar eigen naam houdt. Pleegouders moeten het ook niet over “mijn zoon” of “mijn dochter” hebben. De innerlijke houding zou moeten zijn: dit kind is aan onze zorgen toevertrouwd.

Het adopteren van een kind door een  nieuwe partner wordt in zijn algemeenheid afgeraden. Het kind moet door deze adoptie de eigen vader of moeder ontkennen. Ook hier geldt dat men naar het kind dient te kijken.

In een familieopstelling kunnen we onderzoeken wat er speelt in jouw specifieke situatie, ofwel vanuit de ouder-positie ofwel vanuit de positie van het adoptie- of pleegkind, en kijken of er een beweging naar heling kan worden gemaakt. Elke situatie is uniek en er zijn dan ook geen standaard oplossingen.

Literatuur: Bert Hellinger, De verborgen dynamiek van familiebanden (1998)

<<< terug