BLOG

Partnerrelaties

Wil je graag (weer) een partner?
Wil je issues onderzoeken in je bestaande partnerrelatie?

En waarom willen we zo graag een partner?

Ik denk dat partner-relaties in deze tijd een uitnodiging zijn tot persoonlijke groei van beide partners. In het dagelijkse contact met je partner word je geconfronteerd met al je onverwerkte zaken en vervormingen. Liefde haalt alles naar boven wat niet-liefde is. Dus na de “wittebroodsweken” word je uitgedaagd om naar jezelf te kijken. Soms doe je dat alleen, soms met anderen, soms kun je dat met je partner doen. Je kunt de ander niet veranderen, hoe graag je dat ook zou willen. Je kunt ook niet het aspect dat je lastig vindt in de ander er vanaf knippen.

Mensen kunnen allerlei meer en minder bewuste motieven hebben om een partner te wensen. Vaak resulteren die motieven in een soort ongeschreven ‘contract’ tussen de partners.

• “Jij geeft mij (financiële) veiligheid en ik zorg ervoor dat de huishouding op rolletjes loopt”.
• “Door met jou te trouwen kan ik het ouderlijk huis uit en daarvoor geef ik mijn droom op”.
• “Jij maakt mij aan het lachen en ik zorg voor structuur.”

‘Contractbreuk’ leidt teleurstelling. Door de contracten in opstellingen te onderzoeken blijkt er toch vaak een echte basis voor een relatie te bestaan, zodat het stel een herstart kan maken.

Ook is het een illusie om te denken dat een partner jou gelukkig kan maken. Dat kun je alleen zelf. Hij of zij kan wel bijdragen aan je geluk, als je dat kan toelaten.

Waarom kiezen mensen telkens “de verkeerde”, of komen ze de ware niet tegen?

Vaak is er een innerlijke reden waarom mensen een partner kiezen die er eigenlijk niet voor ze is. Die (innerlijk afwezige) partner wordt verweten dat de relatie niet werkt. In een opstelling kan blijken dat er bij beide partners iets speelt dat geleid heeft tot deze partnerkeuze.

Belemmeringen kunnen gelegen zijn in de familie waarin je bent geboren. Soms hebben mensen zich verbonden met het lot van iemand in de familie, soms zitten mensen gevangen in familiepatronen of -overtuigingen.

Regelmatig onderzoek ik met mensen in een opstelling hun relaties met belangrijke eerdere geliefden, om te zien of er energie bij een vorige geliefde is achtergebleven, of er gevoelens zijn die om verwerking vragen, of er nog dingen moeten worden uitgesproken.

Met een nieuwe partner die gescheiden is, speelt een andere dynamiek dan bij een nieuwe partner die weduwe of weduwnaar is.

Als beide partners in een workshop aanwezig zijn, en de vraag gaat over hun relatie, dan is een zgn. “paren-opstelling” een goede optie. Deze vorm van opstellen kan beide partners duidelijkheid en inzicht brengen, terwijl door een zekere abstractie van deze vorm de privacy van het stel in een groep bewaakt wordt.

Tweelingen
Vooral voor eeneiige tweelingen is het vaak lastig om zich te verbinden met een partner. De vanzelfsprekendheid die ze met elkaar hebben, is er niet zomaar met een partner.

Veel mensen hebben tijdens de zwangerschap een tweelinghelft verloren. Vaak is dat niet bekend. Onbewust zoeken ze bij een partner naar de intieme band die ze in de moederschoot hebben ervaren. Als ze weer contact hebben gemaakt met hun verloren tweelinghelft (b.v. in een opstelling, of met een andere vorm van innerlijk werk), is dat vaak heel verhelderend en kunnen ze het onderscheid maken tussen hun tweelinghelft en wat ze van een partner kunnen verwachten.

Iedere persoon, elke relatie is uniek. In jouw opstelling komt naar voren wat er bij jou speelt.

<<< terug